สวัสดี ครับ...ผมมีชื่อว่าไอ้ด่าง อายุอานามไม่เท่าไหร่ก็ประมาณ 40 กว่าๆ เอง ผมมีอาชีพเป็นนักแสดงข้างถนนทำให้คนสนุกสนานไปวันๆ ก็เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรอย่างอื่นได้ เพราะผมมันแก่แล้ว ส่วนเรื่องความรักไม่ต้องพูดถึง ผมไม่ศรัทธาในความรักอีกแล้วตั้งแต่เมียตาย ความรักมันก็แค่อัตราแลกเปลี่ยน...หรือใครจะเถียง จนเหมือนฟ้าส่งผู้หญิงคนหนึ่งมาคัดค้านความคิดของผม เธอชื่อว่า เปิ้ล หน้าตาก็งั้นๆ นะ ก็แค่เป็นนักแสดงยอดนิยมของประเทศเท่านั้นเอง แต่นิสัยอย่าให้พูด ทั้งเอาแต่ใจ เจอผมยังไม่ทันไรก็ทั้งโขกทั้งสับ แถมยังเถียงคอเป็นเอ็นว่ารักแท้ รักที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทนมันมีอยู่จริง แล้วตั้งแต่นั้นผมกับเปิ้ลก็ต้องมาติดแหงกอยู่ด้วยกันจนเกิดอาการเลิฟเลิฟ แบบไม่น่าเป็นไปได้ ราวกับว่านี่เป็นความฝันในความรัก...เอ๊ยหรือจะเป็นความรักในความฝันกันแน่ แล้วแบบนี้ความรักครั้งนี้ของผมกับเปิ้ลจะเป็นจริงได้ไงเนี่ย....เฮ้อออออ
“ความ รักมันไม่มีจริงหรอก ผมจะบอกคุณให้... ไอ้สิ่งที่เราเรียกกันว่าความรักน่ะ อันที่จริงมันก็เป็นแค่ อัตราแลกเปลี่ยนอีกสกุลนึงเท่านั้นเอง.ความรักคือการให้งั้นเหรอ คุณคิดว่ามีใครจะยอมรักคนที่เห็นแก่ตัวได้ตลอดชีวิตงั้นเหรอ คุณจะให้ได้ตลอดไปงั้นเหรอ ถ้าไม่ได้อะไรกลับคืนมาเลย...ไม่มีทาง สุดท้ายความรักคุณก็จะลดลงอย่างงี้ถ้าคุณไม่เรียกมันว่าการแลกเปลี่ยนแล้วจะ เรียกว่าอะไร.... รักน่ะ มันไม่มีตัวตนหรอก"
“ความ รักมันไม่มีจริงหรอก ผมจะบอกคุณให้... ไอ้สิ่งที่เราเรียกกันว่าความรักน่ะ อันที่จริงมันก็เป็นแค่ อัตราแลกเปลี่ยนอีกสกุลนึงเท่านั้นเอง.ความรักคือการให้งั้นเหรอ คุณคิดว่ามีใครจะยอมรักคนที่เห็นแก่ตัวได้ตลอดชีวิตงั้นเหรอ คุณจะให้ได้ตลอดไปงั้นเหรอ ถ้าไม่ได้อะไรกลับคืนมาเลย...ไม่มีทาง สุดท้ายความรักคุณก็จะลดลงอย่างงี้ถ้าคุณไม่เรียกมันว่าการแลกเปลี่ยนแล้วจะ เรียกว่าอะไร.... รักน่ะ มันไม่มีตัวตนหรอก"